کنش‌پژوهی به مثابه روشی پژوهشی، در سال‌های اخیر بیش از سایر روش‌های مطالعاتی متداول در علوم تربیتی، علوم اجتماعی و انسانی گسترش و اشتهاریافته و مورد توجه مربیان، مدیران و مدرسان دانشگاهی قرار گرفته است. از جمله ویژگی‌های این روش آن است که هر فرد علاقه‌مند به امر پژوهش می‌تواند آن را در حیطه مسائل کاری، شغلی، زندگی و تخصصی خود برای شناخت و رفع "مسائل مبتلابه" به‌طور فردی یا گروهی، به کار برد. از این رو، همه کنشگران عرصه آموزش و یادگیری از جمله معلمان و نو معلمان می‌توانند با اتکا به این روش، به شناسایی و حل معضلات، مشکلات و مسائل خود در مدرسه و کلاس درس بپردازند. به دیگر سخن، این روش می‌تواند در بهسازی، نوسازی و شناسایی بهتر مسائل آموزشی و پرورشی یاری‌گر معلمان در تمام زمینه‌های درسی، کلاسی و ... باشد. "کنش‌پژوهی" در سطح مدرسه، فرایندی علمی است که می‌تواند در چارچوب و بستر فرهنگ آموزش، یادگیری را بهبود بخشد و زمینه‌ها و امکانات لازم برای خوداصلاحی، بازاندیشی و بازنگری در درون نظام آموزشی فراهم آورد. در کنش‌پژوهی، توجه کنش‌پژوه، نه تنها به جنبه‌های "علمی عمل" معطوف می‌شود، بلکه هدف او رسیدن به شناخت علمی درباره مساله ویژه‌ای است که خود با آن سروکار دارد.
کتاب حاضر در پی آن است که راه‌حل شناخت و رفع مسائل آموزشی را به آموزشگران و پژوهشگران تربیتی، از جمله مربیان، معلمان، نو معلمان و مدرسان بیاموزد.