«کشف» از نظر من، سعی بر آن دارد که حلقه‌ای از حلقه‌های مفقوده در مطالعات انسانی-اجتماعی را به‌ویژه با محوریت مواجهه ایرانیان با دوران نوین (مدرن) و امور پیش‌آمده آن برجسته کند؛ یعنی جایی را هدف گرفته است که احتمالا نه جامعه‌شناسی سیاسی، نه روش‌شناسی، نه روانشناسی و... پوشش نمی‌دهند. این «هدف» هم می‌تواند بلند‌پروازانه باشد، زیرا مدعی پرداختن به حلقه‌ای مفقوده است و هم سربه‌سر فروتنانه باشد، چراکه به‌شدت در گرو وام‌گیری و تعامل با حوزه‌های مطالعاتی پوشش‌دهنده آن است.