سایبرنتیک از واژه یونانی Kyberman به معنای سکانداری یا فرمان‌دادن است. این اصطلاح در سال 1948 توسط نوربرت وینر برای توصیف چگونگی کار شبکه‌های درونی دستگاه‌ها و حیوانات مورداستفاده قرار گرفت و عنوان «پژوهش علمی چگونگی تسلط انسان و حیوان دستگاه بر انتقال و مبادله اطلاعات» را دریافت کرد (مریام وبستر،2014) که در نتیجه برای همه انواع برهمکنش‌های زندگی مناسب است (کورنل،1997؛ ماتورانا و والرنا،1928؛گلسرسفلند، 2000؛امپلبی، 2007). سایبرنتیک به عنوان مفهومی دشوار برای درک در نظر گرفته شده است، زیرا بر همه گستره‌های دانش نفوذ دارد و اغلب اوقات، با زبان‌های نامفهوم مختلفی توصیف می‌شود که همه آن‌ها دارای اصل و پایه صحیح هستند، ولی برای پژوهش و مطالعه ، مناسب نیستند. در عین حال، سایبرنتیک، پدیده‌ای در مورد توانایی اندیشه یگانه انسان برای ملاحظه، توصیف و همچنین شبیه‌سازی نظام‌های تنظیم خودکار حیات سازمان یافته (کورنینگ،1997،ای اس سی) در زمین است.