شاخه زرین اثری دوران‌ساز است که می‌خواهد وجه مشترک تقریبا همه ادیان ابتدایی را با هم ـ و با ادیان «مدرن» چون مسیحیت ـ نشان دهد. تز کتاب این است که همه ادیان، در اصل، آیین‌های باروری بوده‌اند متمرکز بر گرد پرستش و قربانی کردن ادواری فرمانداری مقدس که تجسد خدایی میرنده و زنده‌شونده، الوهیتی خورشیدی، بود و به وصلتی رمزی با الهه زمین تن در می‌داد و هنگام خرمن می‌مرد و به وقت بهار تجسد دوباره می‌یافت.