خانواده‌درمانی کارکردی به منظور ایجاد تغییرات شناختی و رفتاری در افراد و خانواده آنان طراحی شده است. این روش که از حمایت پژوهشی قوی برخودار است، مدعی است که نظریه‌های یادگیری، شناختی و سیستم‌ها را درهم آمیخته و سعی می‌کند چیزی بیش از تغییرات آشکار، ایجاد کند. در این سبک گفته می‌شود، ابتدا باید به بیمار کمک کرد تا کارکرد رفتار را در تنظیم روابط، درک کند. درمانگران قائل به این رویکرد در تلاشند تا نگرش‌ها، فرض‌ها، انتظارات، آمایه‌های شناختی و هیجانات و عواطف کل خانواده را اصلاح نمایند.
کتاب خانواده‌درمانی کارکردی و مشکلات رفتاری نوجوانان روش‌های علمی استفاده از این رویکرد در درمان اختلالات خانواده را ارائه می‌کند.