«هر روز موهبتی است» روایتی دقیق از زندگی فردی پراهمیت در تاریخ آمریکاست: روایتی شفاف، اندیشمندانه و روان. موقع خواندنش، بیهوده شما را درگیر جزئیات نمی‌کند و تصویری بزرگ‌تر پیش چشم می‌آورد تا به جای داستان یک زندگی، بیشتر درگیر شناخت آدمی باشید که قصه را برایتان نوشته؛ قصه‌ای تلخ از آنچه روزگاری مردم یک کشور، از سردمدارانش توقع داشتند.
خط باریک بین خاطره‌نگاری و خودنگاری، به تیزی تیغ است و «هر روز موهبتی است»، از هر دو، بهترین مایه‌ها را گرفته: به دقت و ریزبینی اولی است و دردمندی و روایتگری دومی را در خود دارد.