این کتاب مفهوم روانترکیبگری را در تجربۀ عملی روان‌درمانی نشان می‌دهد. روانترکیبگری که در اصل توسط روان‌پزشک ایتالیایی، روبرتو آساجیولی ابداع و مطرح شد، یکی از اولین رویکردهای روان‌شناسی غرب است که از لحاظ نظری هر دو بعد روانی و معنوی انسان را دربر می‌گیرد و رشد و بهبود در این دو بعد را مورد توجه قرار می‌دهد. روانترکیبگری در حقیقت رویکردی مبتنی بر عشق نوعدوستانه را به روان‌شناسی عرضه می‌کند؛ عشقی که سائق‌های درونی انسان برای تحقق و پذیرش تمامیت و کیستی خود را می‌پروراند و شکوفا می‌سازد. نویسندگان در این کتاب به کاوش در چگونگی تأثیر همدلی مبتنی بر عشق نوعدوستانه در موقعیت‌های واقعی درمان می‌پردازند و آنچه را که لازمۀ ابراز چنین عشقی توسط درمانگر نسبت به دیگران است، مورد بحث قرار می‌دهند. این کتاب، مواردی از قبیل مدل‌ها و نظریه‌های مبتنی بر پژوهش‌های تجربی، مطالعات موردی (دربارۀ درمانگران و مراجعان)، فراخوانی افراد حرفه‌ای و غیرحرفه‌ای جهت تأمل و تفکر در ذات خود، فعالیت‌های درون نگرانه، و تعهدی که لازمۀ عشق و فعالیت در این زمینه است را شامل می‌شود. «درمانی از جنس عشق: روانترکیبگری در عمل» کتابی ژرف و عملی، با تکیه بر تجربۀ طولانی نویسندگان در زمینۀ درمان و تدریس روانترکیبگری است. در این کتاب از مثال‌های روشنگری دربارۀ تعاملات درمانی و رویکردهای نظری استفاده شده است که بر منابع بسیاری از قبیل نظریات فروید، یونگ، آدلر و راجرز استوارند. این کتاب همچنین بینش روحانیِ نشأت گرفته از روان‌شناسی فرافردی، فلسفۀ غرب و بودیسم را نیز دربر می‌گیرد.