برای اینکه شادمانه زندگی کنیم، واقعا به چه نیاز داریم؟ چند تن از ما «درنگ» می‌کنیم و از خود می‌پرسیم برای رسیدن به احساس رضایتمندی در زندگی به چه چیزهایی حقیقتا نیاز داریم؟ دوهزار سال قبل فیلسوف یونانی اپیکور این کار را کرد. او به رنج‌های زندگی توجه بسیار داشت و معتقد بود سخن فیلسوفی که درمانی برای رنج‌های بشر ارائه نمی‌دهد پوچ است.
جان سلرز استاد فلسفه در این کتاب عصاره اندیشه‌های اپیکور را بیان می‌کند و شرح می‌دهد که برخلاف تصوری رایج، نگرش اپیکور به زندگی بر لذت‌جویی جسمی متمرکز نبود بلکه بیشتر در پی رسیدن به وضعیتی آزاد از همه رنج‌های روانی بود که به آن بی‌تشویشی یا آرامش می‌گفت.
مکتب فلسفی اپیکور در عصر زندگی‌های پراضطراب، راهی برای صفای ذهن پیش پای ما می‌گذارد و در میانه مصرف‌گرایی ترغیبمان می‌کند که به میزان دارایی‌هایمان دوباره بیندیشیم. در عصر انزوای اجتماعی روزافزون، ارزش دوستی را یادآوری می‌کند. و شاید مهم‌تر از همه، وقتی اغلب با انبوه اطلاعات نادرست محاصره می‌شویم، براهمیت حقیقت محض تاکید می‌کند.