وقتی مردم ما را پس می‌زنند و مدارس از پذیرفتن ما طفره می‌روند، درد دارد. این را دیده‌ام و این درد را حس می‌کنم که ممکن است دیگرانی که شبیه من هستند، با این طردشدگی در اجتماع مواجه بشوند و درد بکشند. باید به این نکته اشاره کنم که این رفتار عجیب، ناشی از عدم شناخت روابط اجتماعی نیست، بلکه ناشی از عدم درک نقش اجتماعی فرد در جامعه است که موجب بروز این رفتارها و برخوردهای نامطلوب می‌شود. رویای روزی را دارم که در جامعه‌ای بدون واژه «عادی و غیرعادی» و فقط با عنوان انسان در کنار هر انسان دیگری رشد و زندگی کنیم.