به تازگی پژوهشگران رشتههای مختلف - از جمله فلسفه، مطالعات فیلم و رسانه، و مطالعات ادبی - به زیباییشناسی، تعریف و هستیشناسی فیلمنامه علاقهمند شدهاند. این کتاب برای پاسخگویی به این هدف به پرسشهای بنیادین فلسفی درباره سرشت فیلمنامه پاسخ میدهد: فیلمنامه چیست؟ آیا فیلمنامه هنر است یا اگر بخواهیم خاصتر بگوییم، آیا فیلمنامه ادبیات است؟
نانیچلی میگوید فیلمنامه یک مصنوع است؛ بنابراین فیلمنامهنویسان به صورت جمعی مرزهای آن را تعیین میکنند، و علاوه بر نویسندگان خوانندگان فیلمنامهها نیز به صورت جمعی تعیینکننده سرشت هستیشناختی آن هستند.
هر توصیف ممکن فلسفی فیلمنامه باید به شکل جدی به وسیله کردارهای جمعی خلاق و تحسینکننده محدود شود و چنین توصیفی باید بپذیرد که این کردارها نشان میدهند دست کم برخی فیلمنامهها در زمره آثار هنری هستند.