این کتاب حاصل پژوهشی است که به بررسی آثار دارن آرنوفسکی، کارگردان مهم سینمای معاصر در سبک پست‌مدرن و سورئال پرداخته است. او با ساخت هفت فیلم مهم توانسته است اثری بزرگ و شگرفت بر عالم سینما بگذارد.
در این پژوهش، دو فیلم معناگرای این کارگردان، یعنی «مرثیه‌ای بر یک رویا» و «قوی سیاه» از نظر شخصیت‌پردازی تحلیل شده‌اند و به چگونگی پرداخت روانکاوانه شخصیت‌ها در قصه فیلم‌ها، بازی گرفتن از بازیگران و همچنین پیوند افکار شخصی کارگردان با مسیر فیلم‌سازی او پرداخته شده است. یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد این کارگردان در تصویر کردن زوایای فکری مد نظر خود تبحر و تسلط کامل دارد. شخصیت‌ها تمامی فیلم‌های آرنوفسکی با بحران طرف‌اند، بدین صورت که کارگردان آن‌ها را دغدغه‌های درونی و بیرونی و گسل‌های شخصیتی تصویر می‌کند. به عبارتی بهتر، شخصیت‌ها همواره با جنگی درونی با خودشان روبه‌رو هستند.
آرنوفسکی با جنبه‌های مختلفی از این جنگ، از جمله زوال، پوچی، تنهایی، عشق و اعتیاد، و همچنین بر فلسفه و روان‌شناسی احاطه جامع دارد و می‌تواند در قالب‌ها و بسترهای گوناگون، حرف و اندیشه‌اش را به وضوح ارائه کند و سینمای شخصی خود را بیافریند.