دیوان اشعار فروغ فرخزاد (1345- 1313) مجموعه اشعار فروغ را که در فاصله سال‌های 1331 تا 1345 در پنج دفتر با نام‌های: اسیر، دیوار، عصبان، تولدی دیگر، ایمان بیاوریم به آغاز فصل سرد منتشر شده‌اند، دربردارد. در سرآغاز دیوان، زندگی‌نامه مفصلی از فروغ قرار گرفته که خواننده را با فراز و نشیب‌های زندگانی او که سراسر شعر و اندیشه بود آشنا می‌سازد.
" ‹‹شعر برای من.... وسیله‌ای است برای ارتباط با هستی، با وجود به معنی وسیعش، خوبیش این است که آدم وقتی شعر می‌گوید می‌تواند بگوید من هم هستم یا من هم بودم، در غیر این صورت چطور می‌شود گفت که من هستم یا من هم بودم؟››
" من متاسفم که کتاب‌های اسیر، دیوارو عصبان را بیرون داده‌ام، افسوس می‌خورم که من چرا این شروع را با تولیدی دیگر شروع نکرده‌ام .... در اسیر، دیوار و عصبان من فقط یک بیان‌کننده ساده از دنیای بیرونی بودم، در آن زمان شعر هنوز در من حلول نکرده بود بلکه با من هم‌خانه بود.... اما بعدا شعر در من ریشه گرفت و به همین دلیل موضوع شعر برایم عوض شد.››
" ‹‹شعرهای این کتاب [تولدی دیگر] نتیجه چهار سال زندگی و کار هستند. من شعرهای این چهار سال را جدا کردم و چاپ کردم- نه فقط شعرهای خوب را- .... این شعرها صفت‌های طبیعی خودشان را دارند..... نقصشان و تکاملشان طبیعی است. گمان می‌کنم تازه باید شروع کنم.››
" ‹‹من همیشه به آخرین شعرم بیشتر از هر شعر دیگرم اعتقاد پیدا می‌کنم. دوره این اعتقاد هم خیلی کوتاه است.... فکر می‌کنم که آخرین قسمت شعر‹‹تولدی دیگر›› می‌شود شروع کرد، یک جور شروع فکری .... من حس می‌کنم که از‹‹پری غمگینی که.....›› می‌توانم آغازی بسازم.››