گاه به دلیل پاره‌ای سوء برداشت‌ها در مسیر زیستن برخی نکات کلیدی و ارزشمند و بسیار ساده را از دست میدهیم و پیش از انکه بفهمییم زمان از دست میرود و به اصطلاح زود دیر میشود. تصور بیشتر ما این است که زندگی و روند آن امری مسلم و دائمی و همیشه بر طبق همان آداب و اصول است بنابراین بسیاری از کارهای ساده را به فردا میسپاریم یادمان میرود احساس واقعی‌مان را به یک دیگر ابراز کنیم و پیوسته درک وجود نازنین‌شان را به تاخیر می‌اندازیم.