عشق مهم‌ترین احساس ماست: هر آنچه می‌اندیشیم، انجام می‌دهیم، احساس می‌کنیم و می‌شویم، تحت‌تاثیر حضور یا غیاب عشق در زندگی است. هنگامی که عشق می‌ورزید نه‌تنها می‌توانید تصویری بزرگ‌تر از زندگی ببینید و به روابط مهم زندگی‌تان جان ببخشید، بلکه می‌توانید خود را در مسیری قرار دهید که سالم‌تر، شادتر و خردمندتر باشید. اما باید برخی از باورهایتان درباره عشق را که به آن‌ها دل بسته‌اید کنار بگذارید؛ باورهایی همچون: عشق چیزی انحصاری، پایدار و بدون قید و شرط است. این باورهای ریشه‌دار، بیش از آنکه در زندگی مردم واقعیت داشته باشد از جنس آرزوست. این‌ها رویاپردازی‌های افراد درباره عشق زندگی‌شان است؛ کسی که هنوز ملاقاتش نکرده‌اند. عشقی که بدن تعریف می‌کند، چیزی انحصاری نیست که بخواهید آن را نگه دارید تا برای همسر، دایره نزدیکان، خویشاوندان یا عزیزانتان صرف کنید. قلمرو عشق بسیار وسیع‌تر از آن چیزی است که معمولا تصور می‌کنیم. عشق دوام ندارد و در واقع بسیار زودگذرتر از آن است که اغلب ما بتوانیم متوجهش شویم و آن را تشخیص دهیم؛ اما از طرف دیگر، عشق همواره می‌تواند تجدید شود. شاید چالش‌برانگیزترین نکته این است که عشق بدون قید و شرط نیست و اگر اوضاع و شرایط مناسب نباشد، پدید نمی‌آید. برعکس، خواهید دید که عشقی که بدن تشنه آن است، به شدت به نشانه‌های محیطی حساس است و پیش‌شرط‌هایی دارد؛ اما وقتی که این پیش‌شرط‌ها را بفهمیم، هر روز به دفعات فراوان می‌توانیم عشق را تجربه کنیم.