در بخش اول کتاب حاضر بر اساس تحقیقات و تجربیات بالینی دکتر لنور تر (روان‌پزشک)، به اهمیت «بازی» در تمام دوران رشد انسان، و همچنین به لزوم آن در بزرگسالی اشاره می‌شود. این روان‌پزشک به کارهای مشاوره و درمان مانند یک «بازی» می‌نگرد و از این کمک‌ها به دیگران لذت می‌برد. او تاریخ بازی را در دنیا مرور می‌کند و تأثیر مثبت آن را در جسم و روان انسان تأیید می‌کند. در بخش دوم، دکتر باربارا فردریکسون (استاد دانشگاه کارولینای شمالی، و روانشناس) از نقش عواطف مثبت، مخصوصا عشق در پرورش کودک و رشد شخصیت در محیط خانواده و جامعه یاد می‌کند و نقش انسان را در سازندگی با استفاده از تمرکز ذهنی در ایجاد عواطف مثبت روشن می‌سازد. او توجه مخصوص به لحظات کوتاه در ارتباط و تفاهم و دوستی را پراهمیت می‌داند.