گریزها رمانی است درباره سفر در قرن بیست و یکم کالبد آدمی، رمانی که از زندگی، مرگ، حرکت و سلوک حرف می‌زند. گریزها حکایت سفر به آفاق و انفس است، از جای جای جهان تا درون بدن انسان. از فیلیپ ورهین، کالبدشناس هلندی قرن هجدهم که پای خود را تشریح و اجزای آن را نقاشی کرد تا برده‌ای آفریقایی که در قرن هجدهم در دربار ارتش به مقام مهمی رسید و پس از مرگ جسدش را پر کردند و به نمایش گذاشتند. در قرن نوزدهم، قلب شوپن در سفر مخفیانه‌ای از پاریس به ورشو رفت و بالاخره در دوران معاصر، همسر و کودک مرد جوانی در سفری تفریحی به جزیره‌ای در کرواسی به نحو اسرارآمیزی ناپدید می‌شوند.
اولگا توکارچوک، با نگاه عمیق و ظرافتی که خاص اوست، ما را از لایه سطحی مدرنیته فراتر می‌برد و متوجه کنه طبیعت بشر می‌کند.
«زمین گرد است، پس بیایید بیش از حد خودمان را به جهت مقید نکنیم. برای کسی که اهل ناکجاست، هر حرکتی بازگشتی است، چرا که هیچ‌چیز مثل خالی بودن ما را به سوی خود نمی‌کشد.»