شاید به نظرتان برسد اینکه ما درباره‌ی دیگران چه «فکری می‌کنیم» اهمیتی ندارد، اما اگر «فکر کنید» دیگران توانایی انجام کاری را ندارند، این نوع فکر کردن شما می‌تواند آن‌ها را دلسرد کند. شاید به نظرتان برسد «نوعِ فکر کردن» ما به دیگران آسیبی نمی‌رساند، ولی تصور کنید که همه نسبت به هم این‌طور فکر کنند، آن‌وقت چه اتفاقی می‌افتد! حتی اگر همه درباره‌ی یک مسئله یک جور فکر کنند، باز هم ممکن است آن‌ها هم اشتباه کنند. اگر همه از یاد ببرند که نسبت به هم مثبت و مهربانانه فکر کنند، آن‌وقت دنیا دیگر جای زیبایی برای زندگی کردن نخواهد بود.
اگر بدانیم که حتی «فکر کردن» ما درباره‌ی دیگران می‌تواند روی آن‌ها، خودمان و بر همه‌ی دنیا تأثیر بگذارد و اگر بدانیم که فکرهای مثبت می‌تواند دنیا را قشنگ‌تر کند، حتما تلاش می‌کنیم که نوع فکر کردنمان مهربانانه‌تر و امیدبخش‌تر باشد.
این کتاب در ادامه‌ی کتاب‌های قبلی از این مجموعه «اگر همه این کار را بکنند» و «اگر همه این را بگویند» به ریشه‌ی رفتارها و گفتارهای ما می‌پردازد، که همان فکر کردن ما درباره‌ی دیگران است. شاید اگر درباره‌ی خودمان، دیگران و دنیا بهتر فکر کنیم، کمتر به «آنچه که همه می‌گویند» و «همه انجام می‌دهند» توجه کنیم و با امید و مهربانی بیشتری در کنار دیگران زندگی کنیم و در نتیجه دنیای ما دنیای زیباتری خواهد بود.