یکی از بزرگ ترین اشتباهات ما پدرمادرهاء تصور مسئولیت شخصی در قبال احساسات فرزندان‌مان است. پدر و مادرها احساس می‌کنند مجبورند حافظ خوشبختی فرزندان‌شان باشند... احساس می‌کنند این مسئولیت بر عهده آن‌هاست و می‌توانند آن‌را کنترل کنند. ما - والدین - هرکاری می‌کنیم تا نگذاریم بچه‌های‌مان سختی یا رنج بکشندء این یعنی هیچ‌وقت اجازه نمی‌دهیم با سختی و بدبختی مواجه شوندء در نتیجه استقلال یا پشتکار پیدا نمی‌کنند و به جای اینکه قدرت نوآوری داشته باشندء از جهان اطراف‌شان می‌ترسند.