بی‌شک مناقشه‌برانگیزترین تجلی سیمای هنر لهستان در میان دو جنگ جهانی اول و دوم را می‌توان در پرتره‌ی استانیسلاو ایگناتزه ویتکیه‌ویچ منحصر کرد. متفکر، رمان‌نویس، فیلمساز، عکاس، نقاش، معمار و نمایشنامه‌نویسی که در دوران حیات خود به‌قدر دست بلندی که در هنر داشت، قدر ندید. سویه‌ی تئاتری او نه در دوران زندگی‌اش که سال‌ها بعد و به‌مدد کسانی چون گروتفسکی، کانتور و … به جهان شناسناده شد. اهمیت حضور هنرمندانه‌ی او در بطن فرهنگ لهستان با گذر زمان هرچه بیشتر نمایان شد. تا آنجاکه سنای این کشور سال ۲۰۱۵ را به افتار نام او سال ویتکیه‌ویچ نامید. اکنون نمایشنامه‌های او نه‌تنها در کشورش که در بسیاری از تئاترهای معتبر جهان اجرا می‌شوند. «ویتکاتسیه» نام بریده و مستعاری‌ست که دوستانش و سپس مردم لهستان ویتکیه‌ویچ را به آن می‌شناسند.