ارین هیث در این کتاب توانسته است میان عناصر موضوعی تکتک فیلمهایی که تحلیل کرده است پیوندهایی شگفتانگیز و گاهی تکاندهنده برقرار کند. تسلط استادانۀ او بر زبان نقد و تحلیل فیلم خیرهکننده است؛ البته سهلالوصول بودن سبک نویسندگی او نیز به همین اندازه تأثیرگذار است. عوامل پرشماری بر علاقۀ من به این فصلها اثر گذاشته؛ یکی از این عوامل چیرهدستی ارین هیث در پرداختن به نظریهپردازیهای فوکو، باتلر، سیبرز و مارکس است. اکنون بسیار بیشتر از آنچه فکر میکردم میدانم در مورد فیلم و نظریهها میآموزم. پیام ارین هیث، اینکه «فیلمهای هالیوودی بازنماییهای خود از شخصیتهای دارای اختلال روانی را به مسیرهای منزوی کردن و خطر میرانند»، برای افراد واقعی که یکی از همین برچسبهای تشخیصی را خوردهاند رهاییبخش خواهد بود. این کتاب را برای دانشجویانم در کلاسهای مطالعات ناتوانی و رسانه لازم دارم! «دکتر مارک ویلیام اُهارا پروفسور دپارتمان زبان انگلیسی در دانشگاه میامی »