متافیزیک علمی و فیزیک فلسفی که بیشتر به کاوش در «پیوندهای علم و عرفان» می‌پردازد، در دنیای دانش رشته نوظهوری به شمار می‌رود و از این رو در کنار چهره‌های بلندآوازه‌ای چون «فرد آلن ولف»، «دیپاک چوپرا»، «کن ویلبر» و «برایان گرین»، «محسن فرشاد» را به حق می‌توان از پیشگامان آن در جهان دانست. نوشته‌های فرشاد در زمره مهم‌ترین آثاریست که نئوداروینیستها و معتقدین به طبیعت کور (یا به تعبیر ریچارد داوکینز: ساعت‌ساز نابینا) و جهانی ناهوشمند و فاقد شعور که وجود یک ذهن طراح و ناظم را برای عالم هستی برنمی‌تابد، دچار چالش‌های سهمگین می‌سازد. به همین خاطر در کنار دانشمندانی چون پل دیویس، فرنسیس کالینز و آلستر مک‌گراث، از محسن فرشاد می‌توان به عنوان یکی از برجسته‌ترین اندیشمندانی یاد کرد که در برابر موج الحاد جدید، و منادیان بلندآوازه آن چون ویکتور اشتنگر و ریچارد داوکینز، از منظر علم دفاع می‌کند...