بعضی منتقدان می‌گویند اگر جورج اورول قرار بود «مزرعه‌ی حیوانات»ش را در قرن بیست و یکم بنویسد، احتمالا بی‌شباهت به داستان آندره الکسیس نمی‌شد. و این مطلقا به این معنی نیست که قمار خدایان را اقتباسی مدرن از کتاب‌های مشابه پیشینش بدانیم کما اینکه هوش و خودآگاهی آنقدر موهبت (و بعضا) نفرین عجیبی‌اند که حتی پیام‌رسان کوه المپ و خدای ادبیات (هرمس) و خدای روشنایی و هنر (آپولو) هم برای سر درآوردن از نتایج مواجهه‌ی روح فانی با آن‌ها باید در نهایت نامطمئنی به شرط‌بندی روی بیاورند.