ذهنیسازی توانایی فهم اعمال دیگران و خودمان بر اساس افکار، احساسات، آرزوها و علایق است. درمان مبتنی بر ذهنیسازی (MBT)، درمانی ساختارمند است. این درمان به دقت هم طول مدت درمان و هم مدت زمان جلسات را مدیریت میکند. درمان به شکل فردی و گروهی قابل اجرا است. هدف درمان، افزایش انعطافپذیری ظرفیت ذهنیسازی افراد است. در این رویکرد این توانایی جزء رشد شخصیت سالم به حساب میآید که از طریق دلبستگی ایمن کودک به والدین شکل میگیرد؛ بنابراین تاریخچۀ دلبستگی بیمار با توجه ویژه به روابط گذشته و فعلی بررسی میشود. البته طیف وسیعی از فرایندهای رواندرمانی، ذهنیسازی را آسان میسازند. میتوان گفت درمان مبتنی بر ذهنیسازی با تعدادی از درمانهای بنام همپوشانی دارد، از درمانهای شناختی رایج تا درمانهای مبتنی بر روانتحلیلگری. تفاوت کلیدی، حد و اندازۀ تأکید بر ذهنیسازی به عنوان هدف درمانی است. بنیان درمان مبتنی بر ذهنیسازی ایجاد ذهنیسازی وقتی از دست رفته است، حفظ آن وقتی حضور دارد و افزایش تابآوری ظرفیت افراد برای ادامه دادن آن وقتی احتمال از دست دادن آن وجود دارد. در مورد افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی و ضد اجتماعی ناحیۀ کلیدی آسیبپذیری حیطۀ روابط بین فردی است بنابراین ارتباط درمانگر- بیمار به دقت مورد موشکافی قرار میگیرد.