از شکل‌گیری اکوسیستم استارت‌آپی آمریکا تنها پنجاه سال گذشته است و عمر کپی‌های اجراشده‌ی آن در کشورهای دیگر از این هم کمتر است. تحلیلگران و کارشناسان اکوسیستم استارت‌آپی ایران می‌گویند استارتِ این نظام نوین در دهه‌ی هفتاد شمسی زده شد است ولی ما در نقش کاربران انواع وب‌سایت‌ها و اپلیکیشن‌ها از اوایل دهه‌ی نود شمسی شاهد حضور اولین استارت‌آپ‌های ایرانی در دنیای کسب‌وکارها بوده‌ایم. در مقایسه با عمر اداره‌جات سنتی (که در ابتدای کار برای خودشان نظامی مدرن و پیشرو بوده‌اند)، هنوز چیزی از شکل‌گیری این مدل جدید کسب‌وکار نگذشته و اکوسیستم استارت‌آپی شبیه طفل نوپای بیش‌فعالی است که به جای تاتی کردن اصرار دارد بدود. مثل تمام پدیده‌های نوظهور، واکنش‌ها به این پدیده‌ی مهم و پرسروصدای عصر فناوری، هنوز هیجانی و شتابزده‌اند. این کتاب هم حاصل و شامل قضاوت هیجانی و شتابزده‌ی من درباره‌ی بخش کوچکی از اکوسیستم استارت‌آپی است.
بیشتر مکتوباتی که تا به حال درباره‌ی اکوسیستم استارت‌آپی ثبت شده، مربوط به تجربیات بنیان‌گذاران و افراد موفق‌اند و عمدتاً کارکردی آموزشی دارند. در میان انبوه کتاب‌ها و سخنرانی‌ها و پادکست‌ها و گزارش‌های رویدادهای پرسروصدا، جای روایت‌های شخصی خالی است. ثبت تجربیات موفق یا شکست‌خورده‌ی آن‌هایی که در زمینه‌ها و موقعیت‌های مختلف اکوسیستم مشغول به کارند، می‌تواند به‌تدریج در درک نسبتاً جامعی از این نظم نوین کمک‌مان کند. بنابراین من هم تصمیم گرفتم با تکیه بر خاطرات دوران کاری و نوشتن از روند منجر به شکستم، یک گوشه از کار ثبت روایات شخصی در اکوسیستم استارت‌آپی را به عهده بگیرم.