در میان تمام کتاب‌هایی که در زمینه روان‌درمانی نگاشته شده‌اند، کتاب «ارتباط‌درمانی: چه بگوییم و چه وقت بگوییم» پل واکتل اختصاصا به »کیفیت» این ارتباط می‌پردازد و از میان تمامی عوامل تاثیرگذار بر این کیفیت، بر «نحوه بیان» درمانگر متمرکز می‌شود؛ نکته‌ای که شاید در ذهنیت «فن‌زده» درمانگران موضوع مهمی به شمار نرود، اما در برقراری ارتباط‌درمانی و بیدار نگه داشتن پیمان‌درمانی در بیمار نقش عمده‌ای بازی می‌کند. واکتل در این کتاب بر ظرایفی تمرکز می‌کند که می‌توانند در لحظه تاثیر به سزایی در روند درمان ایفا کنند و اگر توجهی به آنها نشود مسیر درمان، از مسیری درمان‌بخش به مسیری - در بهترین حالت - بی‌اثر و در سایر مواقع، تخریب‌گر منحرف شود.