این مجموعه جستارهای ادبی جورج لوکاچ (1885-1971)، که نخستین بار در سال 1910 به زبان مجار و یک سال بعد به زبان آلمانی منتشر شد، اولین کتابی است که به قلم لوکاچ جوان انتشار یافت (او در این هنگام فقط بیست و پنج سال سن داشت). بسیاری از تم‌هایی که در آثار بعدی لوکاچ بسط یافتند، در این جستارهای قدرتمند به چشم می‌خورند ـ ایده‌ی کلیت، ماهیت صورت، نقش جستارنویس و نقاد، اهمیت ژست، و غیره. البته بعضی از جستارها درباره کسانی است که گذشت زمان بر نام آنها گرد فراموشی پاشیده است (مانند رودولف کاسنر نقاد و پاول ارنست و ریشارد بر ـ هوفمان که هر سه نمایش‌نامه‌نویس بودند) اما علاقه‌مندان آثار لوکاچ این جستارها را روشنگر و تاثیرگذار خواهند یافت، جستارهای دیگر، بخصوص درباره کیرکگور و رمانتیسم آلمانی فی‌نفسه و حتی با صرف‌نظر از کارهای بعدی لوکاچ، به سرعت بر خواننده تاثیر می‌گذارند. «گفتگویی درباره لارنس استرن» نیز نشان می‌دهد که لوکاچ، بر خلاف نظر بسیاری از کسان، به هیچ وجه نویسنده بی‌ذوق و قریحه‌ای نبوده است.