راهنوردی با نیچه: بشو هرآنچه که هستی، روایت دو سیاحت فلسفی است، اولی سفر جان کاگ نوزده ساله است، جوانی با ذهن پرسشگر، به قلههای مشرف بر زیلس - ماریا در سوئیس، دهکدهای که نیچه در آن اثر شاخص خود، چنین گفت زرتشت را به رشته تحریر درآورد، و دیگری سفر دوبارهاش به آنجا، اینبار همراه همسر و فرزندش. او در هر دو سیر و سلوک خود به جستوجوی خرد در بطن فلسفه نیچه میپردازد، و با این حال هر یک از این سفرها او را به برداشتی متفاوت، و بلکه مهمتر، به بصیرتی نو درباره سرشت انسانی میرساند.
راهنوردی با نیچه با لحنی بیباک، صمیمی و آمیخته به فراست میآموزد که چگونه میتوانیم بین عقل و شوریدگی توازن برقرار کنیم و رویای دستیابی به نارسیدنیها را در سر بپرورانیم. نویسنده هنگام راهنوردی، چه در تنهایی و چه همراه خانواده، در مییابد که حتی لغزیدن هم میتواند آموزنده باشد. تنها در طی مسیر کوهنوردی، و در میان گامهای نادرست و البته اجتنابناپذیر است که فرد میتواند به قول نیچه بشود «هر آنچه که هست».