شعر راستین از پیوند عناصر متعددی شکل میگیرد و سویههای مختلفی را در بر میگیرد که تعریف یکپارچه و جامع آن را ناممکن میکند، به گونهای که تعاریف متعدد و متفاوت ارائه شده از شعر هریک جای تردیدها و ایراداتی را باز میگذارد. کتاب حاضر با کنار هم گذاردن چهار مقاله از چهار شاعر و اندیشمند برجسته این امکان را فراهم میکند که برخی از جزئیات و ابهامات موجود در تعریف شعر، در قالب نوعی تلاقی یا همپوشانی، در پرتو یکدیگر وضوح یابند.
ادگار آلنپو قائل به گونهای نبوغ در شاعر راستین است؛ به زغم او شاعر پارهای یا سهمی از زیبایی اصیل آسمانی را، در دل تجربه الهام و تخیل، در شعر به قالب کلام درمیآورد. استفان مالارمه، در میانه بحرانی که شعر فرانسوی بعد از هوگو را درگیر خود کرده، ایده پیوند درونی و تنگاتنگ شعر و موسیقی را، در شکلی بیواسطه و فردی، مطرح میکند. ساموئل بکت برای تحلیل ساختار مدرن و نامتعارف رمان شبزندهداری فینگنها اثر جویس، به خاستگاههای زبان و شعر رجوع میکند؛ به باور او حاصل تلاش جویس آفرینش زبان جدیدیست که آمیزه نوین و دیگرگونهای از عناصر بنیادین شعر، زبان و تخیل است و برای دریافت درست باید به یکسان خوانده، دیده، شنیده و درک شود. و والتر بنیامین برای ارائه تحلیلی تاریخی - اجتماعی از شعر و شخصیت بودلر، بررسی فشردهای از پاریس قرن نوزدهم و فرهنگ و ادبیات آن ارائه میدهد و زمینههای سیاسی و اجتماعی شکلگیری ذهنیت مدرن بودلر را دنبال میکند.