ویکتور هوگو در «مقدمه کرامول» که آن را در دوران جوانی بر نمایش‌نامه کرامول نوشته است، چند اندیشه‌ی اساسی را از جهات گوناگون مطرح می‌کند. او در این مقدمه، ابتدا تحول ادبیات را با توجه به تحول تاریخ مد نظر قرار می‌دهد و سپس به مسائل حساس دوران مدرن (قرن نوزدهم) می‌پردازد و گروتسک را به عنوان عنصری جدید قلمداد می‌کند که وارد عرصه هنر شده است. از دیدگاه هوگو، گروتسک و والا دو جنبه اساسی درام‌اند، شعر غنایی و شعر حماسی مشخصه دو عصر گذشته بوده و درام، فرم ادبی دوران مدرن است...
ویکتور هوگو (1885 - 1802) را اغلب به عنوان شاعر و رمان‌نویس قرن نوزدهم می‌شناسند. رمان معروف او به نام «بینوایان» یکی از رمان‌های مشهور و پُرخواننده همه ادوار است، اما باید یادآور شد که او به نوشتن برای تئاتر نیز علاقه داشت. او بیش از پانزده نمایش‌نامه نگاشته است که در آن‌ها می‌کوشد شیوه درام رمانتیک را در برابر تئاتر نئوکلاسیک ارائه کند.