الیف شافاک برخلاف آن‌چه پیش از این از او خوانده بودیم، این بار از مظهر یک جامعه‌شناس به زندگی نگاه کرده و با بررسی آرای متفکرانی چون هانا آرنت، آنتونیو گرامشی، زیگمونت باومن و اریک فروم نگرانی‌هایش را به راهکارهایی واقع‌بینانه مبدل ساخته است. «گر فریاد برآورم» مجموعه‌ای است از چندین جستار به هم پیوسته درباره مشکلات انسان معاصر با یک مضمون مشترک: چطور دوام بیاورم؟ شافاک بر این باور است که داستان‌گویی یکی از آخرین امکانات دموکراتیک باقی‌مانده ماست. در دنیایی که هر روز بیش از پیش، رسانه و سیاست‌مدارانش عامدانه تلاش می‌کنند هویت انسانی ما را به یک عدد تقلیل دهند، تنها با بیان داستان‌ها و روایات شخصی‌مان است که قادریم جهان را به جای بهتری برای هم مبدل کنیم.