ژان بلمن نویل از نقادان روان‌کاوی معاصر کشور فرانسه، با توسل به بسیاری از دست‌نوشته‌ها، قالب‌های روایتی، داستان‌های نویسندگان و اشعار منظوم و منثور شاعران، با گشودن مرزهای پر ابهام ادبیات و روانشناسی، توانسته است چهره‌ای نوین به خوان‌های ادبی اعطا کند. در تحلیل‌های او . متن در مقام نخست قرار گرفته و تصاویر خودآگاه و ناخودآگاه آن در قالب سمبل‌ها، نشانگان، رفتارها، اصوات و ظرافت‌های ساختاری عرض‌اندام می‌کننند. نویسنده‌ی کتاب حاضر با علم به این که همه‌ی پدیده‌های ذهنی را نمی‌توان به حیطه‌ی خودآگاهی نسبت داد، تلاش کرده است تا تحلیل خود را از توصیف مقدمات و عناصر روانشناسی گرفته تا معرفی نقدهای روانشناختی معاصر بسط دهد