آیا روانکاوی علم است؟ چگونه روانکاوی کارکرد ذهن را توضیح می‌دهد؟ سهم فروید به عنوان بنیان‌گذار این رشته در این زمینه چیست و سایر روانکاوان چه مشاورکتی در پیشرفت آن داشته‌اند؟ آیا روانکاوی می‌تواند در کنترل احساسات، اعمال و عکس‌العمل‌هایی که به نظر می‌رسد مدیریت‌شان از عهده خارج است، به ما کمک کند؟ کتاب حاصر، قدم اولی است برای یافتن پاسخ به این پرسش‌ها و پرسش‌های دیگری ناظر بر عواملی که بر زندگی عاطفی ما تاثیر می‌گذارند. از آن جمله اینکه تجارب دوران کودکی چگونه ناخودآگاه ما را شکل می‌دهند و این ناخودآگاه به چه میزانی و چگونه ممکن است نقشی تعیین‌کننده بر رفتار ما در جوانی و بزرگسالی داشته باشد؟