هما قناد

گاهی برنده می‌شویم گاهی می‌آموزیم

خودت را آماده کن! چه برنده شوی، چه ببازی، باید تلاش کنی و آن‌قدر بالا بروی تا به قله برسی! اگر نه، پشیمان خواهی شد. همه رسالتی دارند. رسالت خودت را می‌دانی؟ برای انجام چه کاری به دنیا آمده‌ای؟ برای تو چه چیزی حکم کوه اورست را دارد که باید آن را فتح کنی و به بالاترین نقطه‌اش برسی؟ بعد از خواندن این کتاب، جور دیگری به اشتباه‌ها و شکست‌هایت نگاه می‌کنی و یاد می‌گیری بیشتر از تعداد دفعاتی که زمین می‌خوری، بلند شوی و از موانعی که در مسیرت قرار دارد، فرصت بسازی. نکته‌های ارزشمند این کتاب کمک می‌کند به تله‌های ریز و درشتی گرفتار نشوی که شکست جلوی پایت می‌گذارد و اگر شکست خوردی، از آن برد بسازی! کتاب گاهی برنده می‌شویم، گاهی می‌آموزیم راهکارها و ترفندهایی را در اختیارت می‌گذارد که شاید بزرگ‌ترها هم بلد نباشند، و به تو یاد می‌دهد که چطور از شکست‌ها بیشتر از پیروزی‌ها یاد بگیری و از هر اشتباه پله‌ای بسازی و با بالا رفتن از پله‌ها به نقطه اوج رشد و موفقیت دست پیدا کنی. یادت نرود که همه ما زمین می‌خوریم تا راه رفتن را یاد بگیریم، پس زمین خوردن هم نوعی پیش‌رفتن است!

کارما (رهنمودهای یک یوگی برای ساختن ماهرانه ی سرنوشت)

(فلسفه ی زندگی کارما)

معنای زندگی (موسسه ی مدرسه ی زندگی)

(فلسفه معنی زندگی)

گریم‌وود

خواهر و برادری به نام تد و نانسی که بچه روباه هستند، دارند از دست پرنسس باتنز، ترسناک‌ترین گربه‌ی خیابانی ساکن شهر بزرگ فرار می‌کنند. آن‌ها به سمت گریم‌وود می‌روند، به این امید که در آن منطقه‌ی روستایی آرام پناه بگیرند. اما در عوض با عقاب‌های دزد، اردک‌های جوگیر، خرگوش‌های پرجنب‌و‌جوش و کلی حیوان عجیب‌و‌غریب دیگر ملاقات می‌کنند. گریم‌وود جایی عجیبی است. اما وقتی پرنسس باتنز بلاخره جایشان را پیدا می‌کند، نانسی، تد و حیوانات گریم‌وود باید فکرهایشان را روی هم بگذارند و قبل از این که دیر بشود، کاری کنند... با این کتاب متنی تصویری زیبا اثر نویسنده‌ی محبوب نادیا شیرین، از ته دل بخندید. داستانی برای خوانندگان 7 الی 107 ساله و هرکسی که عاشق خندیدن است.

کارما (رهنمودهای یک یوگی برای ساختن ماهرانه سرنوشت)

کارما تنها مفهومی در جهان است که به سرگشتگی انسان هنگام مواجهه با رنج می‌پردازد. تنها استدلالی است که بی‌نظمی دنیایی را که در آن زندگی می‌کنیم توضیح می‌دهد. چه راه دیگری برای درک مسری بودن اندوه آدمی داریم؟ وحشت جنگ و بیماری مهلک، رنج بی‌صدای کودکان قحظی‌زده و زندانی‌هایی را که دچار زخم روحی و روانی هستند چطور توضیح می‌دهیم؟ فهرست بی‌انتهای وحشی‌گری و جنگ که از وقتی یادمان می‌آید جز تجارب بشری بوده است چه؟ به علاوه این سوالات دیرینه را چگونه پاسخ می‌دهیم: چرا اتفاقات بد برای آدم‌های خوب می‌افتد؟ چرا بخت اغلب با کسانی است که ظالم، نامهربان یا بی‌اخلاق‌اند؟ چرا رویدادهای زندگی تا این اندازه درهم وبرهم و آشفته به نظر می‌رسند؟ چرا معمولا دنیا پرخشونت، بی‌قانون و خارج از کنترل است؟ شاید هیچ کلمه دیگری به خوبی کارما به این چرای سرشار از سردرگمی انسان پاسخ ندهد. یا نتواند پاسخ دهد. (از متن کتاب)

منحنی خلاقیت (چگونه ایده‌ درست را در زمان درست پرورش دهیم)

بر اساس یافته‌های خلاق‌ترین افراد دنیا، هرچه تازگی داشته باشد و در عین حا ل آشنا باشد، ما را مجذوب می‌کند. با درک فوت و فن های آن‌چه که گنت آن‌را ((منحنی خلاقیت)) می‌نامند - نقطه تنش مطلوب میان آن‌چه که تازه است و آن‌چه که آشناست - همه می‌توانند به موفقیت عمومی دست پیدا کنند. گنت در کتابی سرگرم کننده، که داستان‌ها و بینش‌های بسیاری، از بنیان‌گذار ردیت و مدیر محتوای نت‌فلیکس تا سرآشپزهای برتر کتاب راهنمای میشلن، را شرح می‌دهد، چهار قانون موفقیت خلاقانه را معرفی و الگوی مشترک موفقیت تمام آن‌ها راشناسایی می‌کند. ((این کتاب برای تمام کسانی‌ست که گمان می‌کننند افرادی بی‌روح، سرکوب شده و عاری از خلاقیت‌اند. الن گنت نشان می دهد که شما در حقیقت هیچ‌کدام از این‌ها نیستند. فقط مسیرتان اشتباه است.))

معنای زندگی (مدرسه زندگی)

پیش از آن که بمیرم

این خیلی باعث تعجبمه که چقدر راحت همه چیز عوض می‌شه، چقدر آسونه که از همون مسیر همیشگی شروع کنی و از جای تازه‌ای سر در بیاری. فقط یه قدم اشتباه یه مکث، یه راه انحرافی کافیه تا عاقبت دوستای جدید پیدا کنین، یا یه اتفاق بد بیفته، یا رابطه‌تون به فنا بره. قبلا هرگز به ذهنم خطور نکرده بود؛ قبلا هرگز قادر به دیدنش نبودم. و این باعث می‌شه به طور ناخوشایندی حس کنم شاید همه این احتمالات در یک زمان وجود دارن، مثلا تو هر لحظه‌ای که زندگی می‌کنیم هزاران لایه دیگه زیر اون هست که متفاوت به نظر می‌رسه. شاید من و لیندزی دوستای صمیمی هستیم و هر دو از هم بیزاریم. شاید من فقط به اندازه یه کلاس ریاضی با هرزگی فاصله دارم، درست مثل آنا کارتولو. شاید منم در عمق وجودم مثل اونم. شاید همه‌مون هستیم. .....

این داستان 1 جورهایی بامزه‌ست

«داشتم خواب می‌دیدم. نمی‌دونم چه خوابی بود، ولی وقتی بیدار شدم حس افتضاحی نسبت به بیداری داشتم. نمی‌خواستم بیدار شم. وقتی خواب بودم خیلی بیشتر بهم خوش می‌گذشت و این واقعا ناراحت‌کننده‌س. تقریبا چیزی مثل یه کابوس وارونه بود، مثل وقتی که داری می‌بینی و از خواب می‌پری و خیالت راحت می‌شه. منتها وقتی بیدار شدم کابوسم شروع شد.»...