وقایع‌نگاری‌های الجزایر مجموعه‌ای است از مقالات و یادداشت‌هایی که آلبر کامو از سال 1939 تا 1958 درباره زادگاهش الجزایر نوشت. او در این دوره پرآشوب که به فقر، کشتار، جنگ‌های داخلی و اختلاف‌های عمیق سیاسی منجر شد، سعی کرد راوی روح‌الجزایری باشد که می‌شناخت. بی‌هیچ مساحمه و مصالحه‌ای با یکی از طرفین درگیری. او در سفری به یکی از مناطق فقیرنشین این کشور، القبائل، رفت و روایت کرد چگونه تبعیض‌های جدی انسان‌ها را در آن‌جا نگه داشته و حالا آن‌ها می‌خواهند اتقام بگیرند. این روزها سال‌هاست که از استقلال الجزایر و ماجراها و درگیری‌های روشنفکران درباره‌اش گذشته اما این یادداشت‌ها انگار کهنه‌شدنی نیستند. این مقالات نشان‌دهنده روح بزرگ و وسعت دید نویسنده‌ای است که می‌کوشید از استبداد در هر شکلش تبری جوید و علیهش بایستد. بسیاری از این یادداشت‌ها در روزنامه‌های گوناگون منتشر شده و در سال 1958 به درخواست ناشر کامو تدوین‌شان می‌کند و مقدمه‌ای درخشان بر آن‌ها می‌نویسد. این کتاب نشان می‌دهد کاموی غیرداستان‌نویس چه قدرتی دارد در یادداشت‌نویسی و روزنامه‌نگاری و چگونه می‌تواند در فضایی شعارزده و احساسی تامل کند و از خرد و عقل بنویسد تا خون‌های کم‌تری ریخته شوند. مقالاتی که نام او را به عنوان یک روشنفکر پرطنین کرده‌اند، حتی بعد این همه سال که از مرگش می‌گذرد.