تکامل فلسفی من اولین بار در سال 1959، هنگامی که راسل هشتاد‌و‌هفت ساله بود، به چاپ رسید. این اثر را باید واپسین اثر فلسفی برتراند راسل دانست، زیرا پس از آن او دیگر اثر فلسفی مهمی منتشر نکرد و نیروی فکری خود را به‌کل وقف مسائل سیاسی و اجتماعی زمانة خویش کرد. راسل در این کتاب مسیر طولانی، پرپیچ‌و‌خم و تودرتوی تحولات فکری خویش را با بیانی روشن و موجز، که مشخصة همة نوشته‌های خوب او است، مرور می‌کند و به رسم همیشگی‌اش با اندکی جرح‌و‌تعدیلِ مواضع فکری خود آن را به پایان می‌رساند. ویژگی بارز تکامل فلسفی من قدرت تفکر و استدلال برتراند راسل و توضیح و تبیین منطقی و دقیق موضوعات است و مطالعة آن برای علاقه‌مندان و پژوهشگران، به‌ویژه دانشجویان فلسفه و فلسفة علم، بسیار سودمند خواهد بود.