خود من ADHD دارم و سه فرزندم نیز به این اختلال مبتلا شده‌اند. من فکر نمی‌کنم ژن‌ها یا تربیت بد موضوع اصلی باشند بلکه مطمئنم. ADHD نزد کسانی که به آن «باور» دارند، معمولا به‌عنوان نتیجه ژن‌های بد و نزد کسانی که به آن اعتقاد ندارند، نتیجه داشتن والدین نامناسب است.
حساسیت تنها زمانی به رنج و اختلال تبدیل می‌شود که جهان نتواند به واکنش‌های فیزیولوژیکی و روانی کاملا تنظیم‌شده فرد حساس توجه کند. ADHD یک حالت طبیعی نیست و با اقتباس از عبارت معروف زیگموند فروید، یکی از ملالت‌های تمدن است. داروها به هبچ وجه مشکلات اساسی اعتماد به نفس پایین، ترس از صمیمیت و عدم خودشناسی را حل نمی‌کنند. این داروها، در صورت مصرف، باید با هدف خاص کاهش حواس‌پرتی و بهبود تمرکز استفاده شوند، نه تغییر سبک زندگی افراد...