خودانضباطی از دیدگاه علم اعصاب بر پایه جدال میان دو مغز است. یک مغز همان گربه چموش یا سیستم لیمبیک است که مغز ابتدایی و تکامل نیافته ماست و بقای انسان را وظیفه خود می‌داند. به‌راحتی ما را وادار می‌کند که به‌سرعت واکنش نشان دهیم. ترسناک و قوی است و از همه بدتر آن‌قدرها هوشمند نیست. در کنارش مغز دوم، آلبرت انیشتین و یا همان قشر پیش‌پیشانی مغز است. این مغز منطقی و متفکر ماست.
قادر به تجزیه‌وتحلیل اطلاعات است و برخلاف اولی تمرکزش بر دقت است نه سرعت. گرچه همیشه باهوش نیست؛ اما خودانضباطی از آن نشئت می‌گیرد. آقای انیشتین و گربه چموش دائما برای برتری با یکدیگر در جدال‌اند و اینکه بیشتر مواقع گربه شکست بخورد یا نه کاملا به ما بستگی دارد.