جونگمین سی‌ساله، نویسنده‌ای جوان است که روزهای سختی را می‌گذراند. او خودش را در آپارتمانش زندانی می‌کند و با کسی حرف نمی‌زند. وقتی بالاخره از زندان شخصی‌اش به بیرون قدم می‌گذارد، به طور تصادفی سر از یک کارگاه سفالگری در می‌آورد. بوی خاک رس، نوری که از پنجره‌های پر از گل و گیاه عبور می‌کند، گربه‌ای دوست‌داشتنی و قهوه‌ی شگفت‌انگیزی که هنرجویان می‌نوشند، حواس پنجگانه‌ی جونگمین را بیدار می‌کنند و زخم‌های او بعد از چند ماه، برای اولین بار التیام می‌یابند.
یون سومین در این جهانِ ماشین‌زده‌ی پرهیاهو، خوانندگان را به یک کارگاه سفالگری گرم و روشن دعوت می‌کند. کارگاه سفالگری سویو گواهی بر لذت کاهش سرعت در دنیایی سریع، و ادای احترامی به هنر سرامیک و قدرت دوستی است.