((ذره‌ای پشیمان نیستم.)) تابه حال چنین حرفی به گوشتان خورده؟ افراد بادی به غبغب می‌اندازند و با افتخار آن را به زبان می‌آورند و آدم خیال می‌کند با فیلسوفی دنیا دیده طرف است. اما این جمله و احساساتی مانند آن خیالاتی بیش نیستند و حتی اگر حقیقت داشته باشند، برای ادامه روند زندگی خطرناک‌اند. پشیمانی جزئی جدانشدنی از زندگی تمامی انسان هاست. مهم این است که با پشیمانی چطور مواجه شویم و چگونه از قدرت آن برای تصمیم‌گیری بهتر، عملکرد مناسب‌تر و دستیابی به معنای والاتر زندگی استفاده کنیم.
پس از چند سالی که در فضای علمی بوده‌ام و به مغفول‌ترین احساساتمان اندیشیده‌ام، آنچه در دیگران کشف کرده‌ام در خودم نیز یافته‌ام: پشیمانی مرا به انسان بدل می‌کند. پشیمانی عملکرد مرا بهتر می‌کند. پشیمانی به من امید می‌دهد.))