نویسنده در این کتاب به توصیف درمان سیپیتیاِسدی با رویکردی چندوجهی پرداخته است. تمرکز کتاب بر رایجترین نوع سیپیتیاِسدی است که از بزرگشدن در شرایطی بهشدت سوءاستفادهگرانه یا غفلتورزانه ناشی میشود. در همین راستا، کتاب به توصیف مسیری برای التیام از زخمهای ناشی از مورد سوءاستفاده قرارگرفتن و رهاشدگیهای آسیبزا میپردازد. سوءرفتار و رهاشدگی میتواند در سطوح کلامی، عاطفی، معنوی و فیزیکی رخ دهد... سیپیتیاِسدی اختلالی است که در نتیجه مجموعهای از پاسخهای آموختهشده و بازماندن از روند بسیاری از کارکردهای مهم رشدی ایجاد میشود. بدین معنا که این یک اختلال محیطی است و بر خلاف بسیاری از تشخیصهایی که با آنها اشتباه گرفته میشود، نه ذاتی است و نه شخصیتی. به این ترتیب، سیپیتیاِسدی اختلالی است که آموخته میشود و ثبتشده در دیاِناِی فرد نیست. اختلالی است صرفاً ناشی از پرورش یا بهتر است بگوییم فقدان پرورش. نویسنده در این اثر بیان کرده است که بازیابی از سیپیتیاِسدی شامل مؤلفههای خودیاری و ارتباطی بسیار مهمی است. برخی از بازماندگانِ خانوادههای مولد سیپیتیاِسدی چنان مورد خیانت والدین خود قرار گرفتهاند که ممکن است اعتمادسازی و شرکت در کار شفابخشی ارتباطی برای آنها مستلزم زمان بسیاری باشد. در این صورت، حیوانات خانگی، کتابها و وبسایتهای درمانی آنلاین میتوانند شفای ارتباطی قابل توجهی به ایشان ارائه کنند.