حدود ساعت هفت بعدازظهر یک روز یکشنبه مری کوچران از اتاق‌هایی که با پدرش، دکتر لستر کوچران، در آن زندگی می‌کرد خارج شد. ژوئن 1908 بود و مری هجده سال داشت. از تریمونت به طرف مین استریت رفت، از خط آهن گذشت و به مین استریت بالا رسید، که یک رشته مغازه کوچک و خانه‌های قدیمی دو طرف آن بود؛ این‌جا یکشنبه‌ها آرام و سوت و کور بود و به ندرت کسی رفت و آمد می‌کرد...