می‌خواهم درباره این موضوع راحت صحبت کنم، اگر عزیزی را از دست داده‌اید یا احساس نگرانی، ترس یا ناامیدی کرده‌اید، حرف من این نیست که اصلا غصه نخورید و غمگین نشوید، همه ما انسان هستیم، حتی مادرها و پدرها، و به همین خاطر هر کسی به روش خودش از مشکلات عبور می‌کند. اما... این امایی بزرگ دارد. برای هر غمی زمانی وجود دارد و زمانی هم وجود دارد که شما باید آمادگی خودتان را برای زندگی دوباره نشان دهید. این را می‌دانم که شما زخم خورده‌اید، اما دردی که در حال تحمل آن هستید، خوب نمی‌شود مگر اینکه برای بهتر شدنش بجنگید. هر بار یک قدم، این همه آن چیزی است که از شما می‌خواهم.