دکتر ویکتور فرانکل، بنیانگذار مکتب سوم رواندرمانی وین، در این کتاب خاطرات خود را در سالهای اسارت در مخوفترین اردوگاههای کار اجباری یهودیان در جنگ حهانی دوم به تصویر میکشد تا از این رهگذر، عظمت روح انسان در مقابل سختیهای طاقتفرسای زندگی را بیان دارد. این اثر، سرشار از صحنههای جانکاه رنجهای بشری است تا آشکارا نشان دهد اگر زندگی بدون معنا نیست، پس در رنج هم معنایی نهفته است.
رنج بخش انکارناپذیر زندگی است؛ حتی اگر خود را در قالب سرنوشت و مرگ نشان دهد.