بچه‌های عموتام که در 1938 منتشر شد، اولین کتاب ریچارد رایت است که به خاطر تصویرسازی قدرتمند و درونی خود از تجربه سیاه‌پوستان، برای او شهرت جهانی آورد. رایت امروزه در شمار یکی از بزرگ‌ترین نویسندگان امریکایی قرن بیستم است. او ریشه نفرت شیطانی و هول‌آوری را که سفیدها نسبت به سیاه‌ها در خود احساس می‌کرده‌اند، یافته است، و با تبر تیز کلمات، ضربه‌های مهلکی بر این ریشه فرود آورده است. در بچه‌های عموتام همواره یک «قانون» هویداست و آن «حق نداشتن» سیاه‌پوستان است. سیاه باید رنج ببرد و در برابر سفیدها همچون بنده و رعیت، اظهار عجز و حقارت کند.