در بهار سال 1934 توماس مان، به دعوت ناشر امریکایی آثارش برای یک سلسله سخنرانی به امریکا رفت. آن زمان تنها وسیله عبور از اقیانوس اطلس کشتی اقیانوس‌پیما بود، با سفری بیش یا کم ده روزه.
توماس مان در این سفر با خواندن رمان دن کیشوت سرگرم بود و هم‌زمان در تفسیر لطایف و طنز این رمان جهانی یادداشت‌هایی بر کاغذ می‌آورد، مجموعه‌ای از باریک‌نگری چند سویه که به این کتاب شکل داده است.
در آن زمان یک سالی می‌شد که هیتلر در آلمان به قدرت رسیده بود و در پس آن توماس مان از وطن خود رانده شده بود. درد آوارگی و بیم از وقوع جنگ از دیگر دغدغه‌های او هنگام نگارش این سفرنامه بود و به آن رنگی از غم داده است.
از دن کیشوت تفسیر بسیار درخشانی هم از هاینریش هاینه، شاعر آلمانی قرن نوزدهم، پیوست این کتاب شده است، به همراه چهره‌نگاری‌ای از شاه فیلیپ دوم، خودکامه اسپانیایی هم روگار سروانتس.