هگل (1770 -1831) همراه با فیشته و شلینگ، به دوره «ایدئالیسم آلمانی» در دهههای پس از کانت تعلق دارد. وی به عنوان نظاممندترین ایدئالیست پساکانتی در سراسر آثار منتشر شده مکتوبش و نیز در گفتارهایش کوشید تا نوعی هستیشناسی فراگیر و نظاممند را از منظری «منطقی» شرح و بسط دهد...