برای یادگیری، هیچ راهی بهتر از نوشتن یک کتاب وجود ندارد. باید از دانشمندان بسیاری که این تجربه‌ی یادگیری باورنکردنی را در اختیار ما گذاشتند، تشکر کنیم. ابتدا از دبورا مالمود متشکریم که درخواست نگارش کتاب را داد. چه تصادف خوش‌یمنی بود که درخواست او با درسی که کریستین لیت برای اولین بار تدریس می‌کرد، مطابقت داشت. این کتاب بدون نوشته‌های درخشان و کار گروهی مشترک همه دست اندرکاران از ساکنین کلمبیا گرفته تا فارغ‌التحصیلان اخیر ما که شرح حال‌های بیمارانشان را نوشتند و متخصصان روان‌درمانی بیشمار ما که تفسیر روان درمانی افتراقی را (DP) برایمان ترسیم کردند، اتفاق نمی‌افتاد ما از آن‌ها به خاطر تخصص و خلاقیتشان و همچنین برای ویرایش‌های بی‌پایانشان تشکر می‌کنیم. همچنین از ملیسا آرباکل برای کسب افتخار در آموزش روان‌درمانی و دوره ی DP در کلمبیا و همچنین از آیلین کاوانا برای حمایت مداومش سپاسگزاری کنیم. مثل همیشه استیون یک مُبلغ ضروری بود و به لطف دانیل شالف که علاوه بر نویسندگی، میک خواننده‌ی اولیه و منتقد صریح، بود وظیفه‌ای دوگانه داشت. با تشکر از مشارکت ده ساله‌ی ساکنین کلمبیا و اساتیدی که در دوره‌ی DP شرکت کردند و به آن کمک کردند تا به آن چه امروز است تبدیل شود؛ و البته از ایوان مندل و توماس کابانیس، برای تحمل شرکای غایب، خواندن بیشمار پیش‌نویس‌ها و فوق‌العاده بودنشان تشکر می‌کنیم.