پاول واتسلاویک، روان‌درمانگر و پیرو مکتب کنستروکتیویسم، در نوشتار پر از تمثیل و تصویرش به پژوهش در زمینۀ واقعیت‌ها و برداشت‌های ما می‌پردازد که بر پایۀ اطلاعات و داده‌های حسی بنا شده‌اند. او این باور همگانی و هم‌رأیی سطحی را در زمینۀ آنچه ظاهرا «واقعیت» نامیده می‌شود به چالش می‌کشد و آن را شکننده‌تر از نازک‌ترین لایۀ یخ می‌نامد. کتمان‌ناپذیر است که ارتباط ما با دنیا و آنچه در آن وجود دارد از راه اندام‌های حسی ما انجام می‌گیرد. ولی بنا بر نتایج پژوهش‌های فیزیولوژی اعصاب، اندام‌های حسی ما تصویری از واقعیت دنیا به ما نمی‌دهند. به‌عنوان نمونه آواهایی که در دنیای واقعی می‌شنویم و رنگ‌هایی که می‌بینیم، در دنیای خارج از ما اصلا وجود ندارد، بلکه این مغز ماست که امواج الکترومغناطیسی و صوتی را به آن‌گونه تعبیر می‌کند که ما می‌بینیم یا می‌شنویم.