تفکر خارج از مغز به این معناست که حوادث و اتفاقات خارج از مغز خود، احساسات و حرکات بدنمان، محیط فیزیکی که در آن کار می‌کنیم یا می‌آموزیم و ذهن افراد دیگری که اطراف ما هستند، با مهارت وارد فرآیند ذهنی خود کنیم. با رسیدن به این مرحله و دخیل کردن این منابع «فرا عصبی» قادر خواهیم بود با دقت بیشتری تمرکز کنیم؛ عمیق تر مسائل را درک کنیم و خلاقیت بیشتری داشته باشیم، تا به این طریق ایده‌هایی که در ذهن نمی‌توان به آن فکر کرد را در سر پروراند.