این کتاب یک راهنمای عملی برای استفاده از تمرینهای مختلف توجهآگاهی است. درمانگران، فارغ از تخصص و گرایش نظری خود، میتوانند از توجهآگاهی برای ارتقای اثربخشی درمان خود بهره گیرند. اما توجهآگاهی، یک درمان واحد برای همه مشکلات و موقعیتها نیست. این کتاب به درمانگران یاد میدهد که چگونه تمرینهای مختلف این رویکرد را متناسب با نیازهای بیمار خود انتخاب و تعدیل کنند و در عینحال تمرینهای خاصی که مناسب حال بیمار به خصوصی نیستند را به کار نگیرند.
نویسندگان کتاب، طیف گستردهای از مراقبهها را پیش روی خواننده میگذارند که میتوانند باعث پرورش مهارتهای بنیادین توجهآگاهی، یعنی تمرکز، توجهآگاهی (پایش گشوده) و پذیرش شوند. آنها با ذکر مثالهای بالینی واضح و ملموس نشان میدهند که چگونه باید تمرینها را با درمان پیوند داد، آنها را متناسب با نیازهای هر بیمار درآورد و بر موانع غلبه کرد. درمانگران همچنین با مطالعه این کتاب یاد میگیرند که چگونه توجهآگاهی را در خودشان پرورش دهند. پرورش این ویژگی میتواند بر غنای رابطه درمانی و تعالی شخصی بیفزاید.